အဝီစိငရဲ
| တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖော်ပြချက် |
| ဗုဒ္ဓဘာသာ |
|---|
 |
အဝီစိ ငရဲ ဆိုသည်မှာ အကြားအလပ်မရှိရာဖြစ်သော ငရဲ၊ မီးလျှံအကြားအလပ်, ငရဲသား သတ္တဝါ အကြားအလပ်, ဆင်းရဲဒုက္ခ အကြား အလပ် မရှိရာဖြစ်သော ငရဲ [၁] ဖြစ်သည်။ ဤ အဝီစိငရဲကား ငရဲကြီး ရှစ်ထပ်တို့တွင် တထပ်အပါအဝင် ဖြစ်သည် [၂]။ ၎င်း ငရဲ၏ အရပ်လေးမျက်နှာတို့၌ သံတံတိုင်းကြီးများ ကာရံလျက်ရှိပြီး အမိုးနှင့် အောက်ခံ မြေတို့လည်း သံများပင် ဖြစ်ကြသည်။ သံတံတိုင်းကြီးတစ်ခုစီမှ မီးလျှံတို့သည် မျက်နှာချင်းဆိုင် အခြား တံတိုင်းတစ်ခုဆီသို့ ထုတ်ချင်းခတ် ပျံ့နှံ ဖြာထွက်လျက် တံတိုင်၏ အပြင်သို့လည်း ယူဇနာတရာစီ ထွက်ကြ၏။ အထက် သံအမိုးမှ မီးလျှံတို့သည် အောက်သံအခင်းသို့၎င်း, အောက် သံအခင်း မှ မီးလျှံတို့သည် အထက်သံအမိုးသို့၎င်း ဖြာထွက်ကြ၏။ ၎င်း ငရဲကြီးအတွင်း၌ မီးလျှံ မရှိသော (အကြားအလပ်ဖြစ်သော) မည်သည် မရှိပေ။ ယင်း ငရဲ၌ ဖြစ်သော သတ္တဝါတို့သည် ကျည်တောက် အတွင်း၌ မုန့်ညက်မှုန့်တို့ကို အပြည့်သိပ်နှက်၍ ထည့်ထား သကဲ့သို့ တခဲနက် ပြည့်ကြပ်လျက် ရှိကြကုန်၏။ ငရဲသား သတ္တဝါမရှိသော (အကြား အလပ်ဖြစ်သော) အရပ်မည်သည် အနည်းငယ်မျှ မရှိပေ။ ၎င်း ငရဲသားတို့ သန္တာန်၌ အကုသလဝိပါက်စိတ် ၇-ပါးဖြစ်ရာ ဒုက္ခသဟဂုတ် ကာယဝိညာဉ်စိတ် တစ်ခုသာ ဒုက္ခဝေဒနာနှင့် ယှဉ်၍ ကျန်စိတ် ၆-ပါးမှာ ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်ယှဉ်ကြသည်။ သို့ဖြစ်၍ ဥပေက္ခာ ဝေဒနာ ၆-ပါးတို့ ဖြစ်ခိုက်၌ ဒုက္ခမှကင်းလွတ် သက်သာသည် (ဒုက္ခအကြားအလပ်ရှိသေး သည်)ဟု ဆိုနိုင်သော်လည်း ဒုက္ခဝေဒနာဖြစ် ခိုက်၌ ယင်း ဝေဒနာက အလွန်ပြင်းထန်လှသောကြောင့် ဥပေက္ခာဝေဒနာတို့မှာ မပြောပလောက်ပြီ။ ဥပမာ— လျှာပေါ်၌ ပျား ရည် ၆-စက် တင်ထားပြီး သံပူရည်တစက်ချ လိုက်လျှင် သံပူရည်တစက်က ပျားရည် ၆-စက်ကို လွှမ်းမိုးဘိသကဲ့သို့ ပျားရည် ၆-စက် နှင့်တူသော ဥပေက္ခာ ၆-ခုကို သံပူရည်တစက် နှင့်တူသော ဒုက္ခဝေဒနာတစ်ခုက လွှမ်းမိုးထားလေသည်။ သို့ဖြစ်၍၎င်းတို့ သန္တာန်၌ ဒုက္ခ အကြားအလပ်လည်း မရှိတော့ပေ။ ဤသို့လျှင် ထိုငရဲကြီး၌ မီးလျှံအကြားအလပ် ငရဲသား သတ္တဝါ အကြားအလပ် ဒုက္ခအကြား အလပ်မရှိသောကြောင့်၎င်းငရဲကြီးကိုအဝီစိ-ဟုခေါ်ဆိုသည် [၃] [၄] [၅] [၆]။ ၎င်းငရဲသည် ... ဤဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်း၏အောက်၌ တည်ရှိသည် [၇] [၈]။ အလျား-ယူဇနာတရာ, အနံ-ယူဇနာ တရာ ကျယ်၍ (စတုရန်း) ယူဇနာ တသောင်း ကျယ်သည် [၉] [၁၀] [၁၁]။ အဝီစိငရဲ၏ သက် တမ်းသည် အန္တရကပ်တကပ်ဟု ဆိုကြ၏ [၁၂]။ သို့သော် မိမိတို့ ပြုခဲ့သော အကုသိုလ်ကံအားလျော်စွာ ခံကြရသည်ဖြစ်၍ ဤရွှေ့ ဤမျှ ကြာအောင် အဝီစိငရဲ၌ ခံရသည်ဟု ပိုင်းခြား သတ်မှတ်၍ မရ (သက်တမ်း မမြဲပေ) [၁၃]။ ထို့ကြောင့်ပင် မလ္လိကာမိဖုရားကြီးသည် ဝီစိငရဲ၌ ၇-ရက်သာ ဖြစ်ရ၍ [၁၄] ဒေဝဒတ်သည်ကား အာယုကပ်တကပ်လုံး (တကမ္ဘာပတ်လုံး) အဝီစိငရဲ၌ ဖြစ်ရသည် [၁၅] [၁၆] [၁၇] [၁၈]။ (ကပ္ပဋ္ဌ-လည်း ကြည့်) [၁၉] [၂၀] [၂၁]-တို့၌ ဟောတော်မူအပ်သော အဗ္ဗုဒ, နိရဗ္ဗုဒ, အဗဗ-စသော ငရဲတို့သည် သီးခြား ငရဲများ မဟုတ်ပဲ အဝီစိ၌ပင် အပါအဝင် ဖြစ်ပြီး, နှစ်ပေါင်း အဗ္ဗုဒ, နိရဗ္ဗုဒ, အဗဗ-စ သော အရေအတွက် ကြာအောင် ခံစားကြသဖြင့် ယင်း အဗ္ဗုဒ-စသောနာမည်များဖြင့် ဟောကြားတော် မူအပ်သော ငရဲများဖြစ်သည်ဟု ယင်း ပါဠိတော်တို့၏ အဋ္ဌကထာတို့၌ ဖွင့်ပြကြသည်။ အဗဗ, အဗ္ဗုဒတို့လည်း ကြည့်။ [၂၂]
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန်
ကိုးကား
- ↑ အဝီစိ (တိ) [န+ဝီစိ]
- ↑ ဇာ၊၂၊၆၀
- ↑ မ၊ဋ္ဌ၊၄၊၁၆၇
- ↑ ဇာ၊ဋ္ဌ၊၅၊၂၈၈
- ↑ မဟာနိ၊ဋ္ဌ၊၃၇၅-၆
- ↑ သာရတ္ထ၊၁၊၂၇၂
- ↑ သာရတ္ထ၊၁၊၂၇၃
- ↑ ဝိသုဒ္ဓိ၊ဋီ၊၁၊၂၄၃
- ↑ ဝိ၊ဋ္ဌ၊၁၊၉၂
- ↑ မ၊ဋ္ဌ၊၄၊၁၆၆
- ↑ ဝိသုဒ္ဓိ၊၁၊၂၀၀
- ↑ အနုဋီ၊၂၊၂၂၇
- ↑ အဘိ၊ဋ္ဌ၊၂၊၁၀၄
- ↑ ဓမ္မ၊ဋ္ဌ၊၂၊၇၆
- ↑ ဝိ၊၄၊၃၆၆
- ↑ ဣတိဝုတ်၊၂၅၃
- ↑ မိလိန္ဒ၊၁၁၄
- ↑ ဓမ္မ၊ဋ္ဌ၊၁၊၉၅
- ↑ သံ၊၁၊၁၅၃-၄
- ↑ အံ၊၃၊၃၉၆
- ↑ သုတ္တနိ၊၃၈၁။ နေတ္တိ၊၁၅၃။ သံ၊၁၊၁၅၃-၄။ အံ၊၃၊၃၉၆။ သုတ္တနိ၊၃၈၁။ နေတ္တိ၊၁၅၃
- ↑ (၁) အဝီစိမနုသမ္ဗန္ဓော။ ဒီ၊ဋ္ဌ၊၁၊၁၇၃။ မ၊ဋ္ဌ၊၁၊၂၉၅။ သံ၊ဋ္ဌ၊၃၊၂၂၅။ အဝီစီတိ ဟိ နိရန္တရတာဝသေန ဘာဝနပုံသကဝစနံ။ သီ၊ဋီ၊သစ်၊၁၊၉၃။ ပုန အဝီစိ သဝီစိတိ ဧဝမ္ပိ ဒုဝိဓာ ဟောတိ။ အဘိ၊ဋ္ဌ၊၁၊၃၆၅။ မ၊ဋ္ဌ၊၁၊၂၂၁။ စူဠနိ၊ဋ္ဌ၊၁၆။ အဝီစိဇရာ-လည်းကြည့်။ (ပု၊ ထီ) (၂) ပတာပနော အဝီစိ’တ္ထီ။ ဓာန်၊၆၅၇။ အယံ ဇမ္ဗုဒီပေါ အဝီစိ မညေ ဖုဋော ဘဝိဿတိ။ ဒီ၊၃၊၆၂။ ဝီစိ နာမ အန္တရံ ဝုစ္စတိ၊ တတ္ထ စ အဂ္ဂိဇာလာနံ ဝါ သတ္တာနံ ဝါ ဒုက္ခဿ ဝါ အန္တရံ နတ္ထိ၊ တသ္မာ သော အဝီစီတိ သင်္ခံ ဂတော။ မ၊ဋ္ဌ၊၄၊၁၆၇။ သာရတ္ထ၊၁၊၂၇၂။ (အံ၊၁၊၁၅၉။ အဘိ၊က၊၄၅၁။ ဇာ၊၂၊၉။ မိလိန္ဒ၊ ၃၂၀။ ဝိ၊ဋ္ဌ၊၂၊၁၉၁။ ဝိ၊ဋ္ဌ၊၃၊၂၀၄။ ဒီ၊ဋ္ဌ၊၁၊၆၆၊ ၂၂၆။ ဒီ၊ဋ္ဌ၊၂၊၃၂။ ဒီ၊ဋ္ဌ၊၃၊၃၉။ မ၊ဋ္ဌ၊၄၊၇၅၊ ၁၃၃။ သံ၊ဋ္ဌ၊၁၊၁၇။ သံ၊ဋ္ဌ၊၂၊၂၂၄၊ ၂၅၂။ သံ၊ဋ္ဌ၊၃၊၁၄၁၊ ၃၂၇။ အံ၊ဋ္ဌ၊၁၊၃၅၄။ ဓမ္မ၊ဋ္ဌ၊၂၊၃၀၊ ၇၆၊ ၂၁၄၊ ၂၆၁။ ဥဒါန၊ဋ္ဌ၊၁၁၆။ သုတ္တနိ၊ဋ္ဌ၊၁၊၃၇။ ဗုဒ္ဓဝံ၊ဋ္ဌ၊ ၂၀၊ ၇၇၊ ၂၅၀။ ဇာ၊ဋ္ဌ၊၂၊၁၇၅။ ဇာ၊ဋ္ဌ၊၃၊၄၀၊ ၁၆၈။ ဇာ၊ဋ္ဌ၊၄၊၁၀၄၊ ၁၆၁။ ဇာ၊ဋ္ဌ၊၅၊၁၅၄။ မဟာနိ၊ဋ္ဌ၊၁၅၈။ ဒီ၊ဋီ၊၃၊၂၂၄။ မ၊ဋီ၊၃၊၄၇။ သံ၊ဋီ၊၁၊၁၀၄။ အံ၊ဋီ၊၂၊၂၇။ အံ၊ဋီ၊၃၊၁၁၁၊ ၁၃၅။ အနုဋီ၊၁၊၆၁။) အဝီစိနိရယ-လည်း ကြည့်။