ကာကဝတီဇာတ်
| တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖော်ပြချက် |
| ဗုဒ္ဓဘာသာ |
|---|
 |
စတုက္ကနိပါတ် - ၃။ ကုဋိဒူသကဝဂ် -(၃၂၇) ကာကဝတီဇာတ်။ ။ ဗြဟ္မဒတ်မင်းထံမှ ဆောင်ကြဉ်းခဲ့၍ ဂဠုန်မင်း သိမ်းပိုက်ထားစဉ်မှာပင် စောင်းသမားနှင့်တွေ့၍ ဖောက်ပြန်သော ကာကဝတီ မိဖုရားအကြောင်း။
ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု
[ပြင်ဆင်ရန်]အံ့ဖွယ်ထင်မှတ် ရဟန်းပြုလတ်
[ပြင်ဆင်ရန်]နတ်လူတို့ဆရာဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် ရဟန်းတစ်ပါးသည် ကိလေသာအစွမ်းဖြင့် သာသနာတော်၌ ငြီးငွေ့ပျင်းရိလေ၏။
မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုရဟန်းအကြောင်းကို သိတော်မူလျှင် “ချစ်သားရဟန်း ... မိန်းမ မည်သည်ကား စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ မတတ်ကောင်း၊ ရှေးပညာရှိတို့သည် မိန်းမကို သမုဒ္ဒရာအလယ် လက်ပံပျိုပင် ဗိမာန်၌ထား၍ စောင့်ရှောက်သော်လည်း စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ မတတ်နိုင်ကုန်” ဟု မိန့်တော်မူကာ အောက်ပါအတိတ်ဇာတ်ကို ဆောင်တော်မူသတည်း။
အတိတ်ဝတ္ထု
[ပြင်ဆင်ရန်]မိဖုရားဆောင်ကြဉ်း ဂဠုန်မင်း
[ပြင်ဆင်ရန်]လွန်လေပြီးသောအခါ ဗာရာဏသီပြည်ဝယ် ဗြဟ္မဒတ်မင်း မင်းပြုသည် ရှိသော် ဘုရားအလောင်းသည် ထိုဗြဟ္မဒတ်မင်း၏ မိဖုရားကြိးဝမ်း၌ဖြစ်၍ အရွယ်သို့ ရောက်လတ်သော် အဘမင်းကြီး သေလွန်သဖြင့် မင်းအဖြစ်ကို ရလေ၏။ ထိုမင်း၏ မိဖုရားကြီးကား ကာကဝတီ မည်၏။ နတ်သမီးကဲ့သို့ အလွန်ဆင်းလှ၏။ [ဤဇာတ် အတိတ်ဝတ္ထုကား ကုဏာလဇာတ်၌ ထင်စွာဖြစ်လတ္တံ့။]
ထိုအခါ ဂဠုန်မင်းတစ်ဦးသည် လူ့အသွင့်ဖြင့်လာ၍ ဗာရာဏသီမင်းနှင့် ကြွေအန်ကစားလတ်သော် ကာကဝတီမိဖုရားကြီးကိုမြင်လျှင် တပ်စွန်းသောစိတ် ရှိသည်ဖြစ်၍ ထိုမိဖုရားကြီးကို ယူပြီးလျှင် ဂဠုန်ပြည်သို့ဆောင်၍ အတူတကွ မွေ့လျော်ကာနေ၏။
စောင်းသမားရှာဖွေ ဂဠုန်ပြည်
[ပြင်ဆင်ရန်]မင်းကြီးသည် ကာကဝတီ မိဖုရားကြီးကို မမြင်လတ်သော် နဋကုဝေရ မည်သော စောင်းသမားကိုခေါ်၍ စုံစမ်းရန် စေခိုင်းလေ၏။ နဋကုဝေရ စောင်းသမားလည်း စုံစမ်းလတ်သော် ထိုအကြောင်းကိုသိ၍ ဂဠုန်မင်း လာသောအခါ မသိရအောင် အတောင်ကြား၌ စီး၍လိုက်ပြီးလျှင် အိုင်ငယ်တစ်ခုအနီး ပြိတ်မြက်တော၌ အိပ်လေ၏။ ဂဋုန်မင်း သွားသောအခါ အတောင်ကြား၌ စီး၍လိုက်ပြန်ကာ ဂဠုန်ပြည်သို့ရောက်လျှင် အတောင်ကြားမှထွက်၍ ကာကဝတီ မိဖုရားကြီးနှင့် အလိုရှိတိုင်း မွေ့လျော်ပြီးလျှင် ဂဠုန်မင်းဗာရာဏသီပြည်သို့ သွားသောအခါ အတောင်ကြား၌ စီး၍ လိုက်ပြန်၏။
စုံစမ်းသိမြင် မင်းလျှောက်တင်
[ပြင်ဆင်ရန်]ဂဠုန်မင်းသည် ဗာရာဏသီမင်းနှင့် ကြွေအန် ကစားသောအခါ စောင်းသမားသည် စောင်းကိုယူ၍ ကြွေအန်ကစားသောပွဲသို့ သွား၍ မင်းကြီးအထံ၌နေလျက်-
“အချင်းတို့ ... ဂဠုန်ပြည်မှာ င့ါမယားနေ၏၊ ဂဠုန်ပြည်မှ ဤနတ်နံ့သာကို လိမ်းကျံသော ကာကဝတီ မိဖုရား၏ ကိုယ်နံ့သည် မွှေးကြိုက်၏၊ ထိုကာကဝတီ မိဖုရားကြီး၌ ငါ၏စိတ်သည် မွေ့လျော်ဘိ၏၊ ထိုမိဖုရားကြီးသည် ဤဗာရာဏသီပြည်မှ ဝေးသောဂဠုန်ပြည်မှာ နေ၏” –
ဟု သီချင်းကို သီဆိုကာ စောင်းကို တီးလေ၏။ ထိုစကားကိုကြားလျှင် ဂဠုန်မင်းသည် -
“အို-စောင်းသမား ... သင်သည် သမုဒ္ဒရာကြီးကို ဘယ်လိုကူးသနည်း၊ သီဒါခုနစ်တန်ကို ဘယ်လိုကူးသတည်း၊ သီဒါခုနစ်တန်တို့ကို ကူးပြီးလျှင် လက်ပံပင်ကို ဘယ်လိုတက်သနည်း”
ဟု နဋကုဝေရ စောင်းသမားအား မေးလေ၏။ ထိုအခါ စောင်းသမားသည် -
ဂဠုန်မင်းမေး အဖြေပေး
[ပြင်ဆင်ရန်]“အို-ဂဠုန်မင်း ... အကျွန်ုပ်ကား သမုဒ္ဒရာကြီးကို သင့်ကိုယ်ဖြင့် ကူး၏၊ သီဒါ ခုနစ်တန်ကို သင့်ကိုယ်ဖြင့် ကူး၏၊ သီဒါခုနစ်တန်ကို ကူးပြီး၍ လက်ပံပင်ကို သင့်ကိုယ်ဖြင့် တက်၏”
ဟု ဂဠုန်မင်းအား ပြောဆိုပြန်၏။ ထိုနောက်မှ ဂဠုန်မင်းသည် -
“အို-စောင်းသမား ... ငါကား ငါ့မယား၏ သယောက်လင်ဖြင်သော စောင်းသမားကို ဂဠုန်ပြည်သို့ လည်းကောင်း၊ ဤလူ့ပြည်သို့ လည်းကောင်း ပို့ဆောင်ရ၏၊ ထို့ကြောင့် ကိုယ်ကြီးသော ငါ့ကို ကဲ့ရဲ့မိ၏၊ ပေါ့သည် လေးသည် အဖြစ်ကို မသိသော ငါ့ကို ကဲ့ရဲ့မိ၏” –
ဟု စောင်းသမားအား ပြောဆိုပြီးလျှင် ဂဠုန်မင်းသည် ကာကဝတီ မိဖုရားကြီးကို ဆောင်ယူဿ ဗာရာဏသီမင်းအား ပြန်ပေးပြီးလျှင် သွားလေ၏။ တစ်ဖန် ဗာရာဏသီပြည်သို့ မလာတော့ပြီ။
မြတ်စွာဘုရားသည် ဒေသနာတော်ကိုဆောင်၍ သစ္စာကိုပြသည်၏အဆုံး၌ သာသနာတော်၌ ငြီးငွေ့သော ရဟန်းသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လေ၏။
ဇာတ်ပေါင်း
[ပြင်ဆင်ရန်]ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် အတိတ်၊ ပစ္စုပ္ပန် နှစ်တန်သော ဝတ္ထုတို့ကို အနုသန္ဓေ ဆက်စပ်တော်မူလျက် -
ရဟန်းတို့ -
ထိုအခါ နဋကုဝေရ စောင်းသမားသည် - ယခုအခါ ငြီးငွေ့သောရဟန်း။
ဗာရာဏသီမင်းသည် - ငါဘုရား ဖြစ်လာပြီ -
ဟု ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူသတည်း။
ဆောင်ပုဒ်
[ပြင်ဆင်ရန်](၁) မိန်းမမျိုးကား၊ လင်စောင်ထား၊ ဖောက်ပြား ကျင့်မိစ္ဆာ။
(၂) သမုဒ္ဒရာထဲ၊ ထားသော်လည်း၊ စောင့်စည်းမရပါ။
(၃) ဂဠုန်စီးသွား၊ စောင်းသမား၊ ညား၏မယ်ကာကာ။
ကာကဝတီဇာတ် ပြီး၏။
ကိုးကား
[ပြင်ဆင်ရန်]- ↑ မဟာပညာဗလပဌမကျော်ဦးကြီးဖေ။ ငါးရာငါးဆယ် နိပါတ်တော်စကားပြေ။