ငါးပိနှင့်လောက်၊ ရွှေနှင့်ကျောက်

ငါးပိနှင့်လောက်၊ ရွှေနှင့်ကျောက် သည် မြန်မာစကားပုံ နှင့် မြန်မာဆိုရိုးစကား ဖြစ်တစ်ခုသည်။ ငါးပိနှင့်လောက်၊ ရွှေနှင့်ကျောက် စကားပုံလည်းရှု။

အဓိပ္ပာယ်

ငါးပိနှင့်လောက်၊ ရွှေနှင့်ကျောက် ဆိုသည်မှာ ရွှေနှင့်ကျောက်သည် မခွဲခွာနိုင်သော အတွဲအဖက်ဖြစ်သကဲ့သို့ ငါးပိသည်လည်း လောက် (လောက်ကောင်) နှင့် မကင်းနိုင်ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤဆိုရိုးစကားသည် အရာဝတ္ထုနှစ်ခု၏ မခွဲခွာနိုင်သော ဆက်နွယ်မှုကို ဖော်ပြသည်။ ရွှေနှင့်ကျောက်သည် သဘာဝတွင်းထွက်ပစ္စည်းများဖြစ်ပြီး အမြဲတမ်းအတူတွဲလျက် ရှိတတ်သည်။ ထို့အတူ ငါးပိသည်လည်း ငါးကို အချဉ်ဖောက်၍ ပြုလုပ်ထားသောကြောင့် လောက်ကောင်များ ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်ခြေ အမြဲရှိသည်။ ဤဆိုရိုးစကားသည် သဘာဝ၏ ဖြစ်စဉ်နှင့် အရာဝတ္ထုများ၏ မလွဲမသွေ ဆက်စပ်နေမှုကို ထင်ဟပ်စေသည်။ အချို့အရာများသည် မလိုလားအပ်သော အရာများနှင့် အတူတကွ ရှိနေနိုင်ကြောင်းကိုလည်း သွယ်ဝိုက်၍ ဖော်ပြသည်။

ကိုးကားချက်များ

• ငါးပိနှင့်လောက်၊ ရွှေနှင့်ကျောက်ဆိုပေမဲ့ တကယ်တမ်း ဒီငါးပိထဲမှာ လောက်ကျမိရင် ဒီငါးပိလှေကြီး တစ်စင်းလုံးမှာရှိနေတဲ့ ငါးပိအချိန် လေးငါးထောင်ဟာ သိပ်မကြာဘူး၊ အားလုံးကုန်တာပဲ။

မူလရင်းမြစ်

• "ငါးပိနှင့် လောက်၊ ရွှေနှင့် ကျောက် ဆိုဘိသို့ လယ်သမားနှင့် မြွေဆိုးတို့မှာလည်း မကင်းနိုင်ကြရှာပေ။" [၁၃၃၁] အိုးဝေ၊ ၁၄၊ ၁၀။ ၉။