လက် ခွတ် ထိမ် ပြေ၊ ကုတ် သစ် ဒေ၊ တွက်ရေခုနစ်ရပ်

လက် ခွတ် ထိမ် ပြေ၊ ကုတ် သစ် ဒေ၊ တွက်ရေခုနစ်ရပ် သည် မြန်မာဆိုရိုးစကား ဖြစ်သည်။

အဓိပ္ပာယ်

“လက် ခွတ် ထိမ် ပြေ၊ ကုတ် သစ် ဒေ၊ တွက်ရေခုနစ်ရပ်” ဆိုသည်မှာ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ထင်ရှားသော သစ်ပင်ကြီး ခုနစ်ပင်ကို စုစည်းဖော်ပြထားသော ဆိုရိုးစကားဖြစ်သည်။ ၎င်းသစ်ပင်များသည် ဒဏ္ဍာရီလာ တိုက်ကြီးများ သို့မဟုတ် ဒေသများနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။

• “လက်” ဆိုသည်မှာ “လက်ပံပင်” ကို ရည်ညွှန်းပြီး ဂဠုန်ပြည်၌ ပေါက်ရောက်သည်ဟု ဆိုသည်။
• “ခွတ်” ဆိုသည်မှာ “သခွတ်ပင်” ကို ရည်ညွှန်းပြီး အသူရာပြည်၌ ပေါက်ရောက်သည်ဟု ဆိုသည်။
• “ထိမ်” ဆိုသည်မှာ “ထိမ်ပင်” ကို ရည်ညွှန်းပြီး အနောက်ကျွန်း၌ ပေါက်ရောက်သည်ဟု ဆိုသည်။
• “ပြေ” ဆိုသည်မှာ “ဇမ္ဗုသပြေပင်” ကို ရည်ညွှန်းပြီး တောင်ကျွန်း၌ ပေါက်ရောက်သည်ဟု ဆိုသည်။
• “ကုတ်” ဆိုသည်မှာ “ကုက္ကိုပင်” ကို ရည်ညွှန်းပြီး အရှေ့ကျွန်း၌ ပေါက်ရောက်သည်ဟု ဆိုသည်။
• “သစ်” ဆိုသည်မှာ “ပင်လယ်ကသစ်ပင်” ကို ရည်ညွှန်းပြီး တာဝတ္တိသာ နတ်ပြည်၌ ပေါက်ရောက်သည်ဟု ဆိုသည်။
• “ဒေ” ဆိုသည်မှာ “ပဒေသာပင်” ကို ရည်ညွှန်းပြီး မြောက်ကျွန်း၌ ပေါက်ရောက်သည်ဟု ဆိုသည်။

ဤဆိုရိုးစကားသည် ရှေးခေတ် မြန်မာတို့၏ ကမ္ဘာနှင့် သစ်ပင်များအပေါ် ယုံကြည်မှုနှင့် ဒဏ္ဍာရီဆိုင်ရာ အယူအဆများကို ထင်ဟပ်စေသည်။

ကိုးကားချက်များ

• "ကမ္ဘာ့သစ်ပင်ကြီး ခုနစ်ပင်ဆိုသည်မှာ (လက်၊ ခွတ်၊ ထိမ်၊ ပြေ၊ ကုတ်၊ သစ်၊ ဒေ၊ တွက်ရေ ခုနစ်ရပ်) ဟု ဆရာမြတ်တို့ စပ်ဆိုတော်မူခဲ့သည့်အတိုင်း…၊"