အက္ကမနဒါယကထေရ်
| တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖော်ပြချက် |
| ဗုဒ္ဓဘာသာ |
|---|
 |
အက္ကမနဒါယကမထေရ်အကြောင်းသည် ဗုဒ္ဓသာသနာတော်၌ ထင်ရှားသော ဝတ္ထုတစ်ရပ်ဖြစ်ပြီး ရှေးဘဝက ပြုခဲ့သော အလှူဒါန၏ အကျိုးကျေးဇူးကို ဖော်ပြထားသည်။ အပဒါန်ပါဠိတော်[၁]တွင် အကျယ်တဝင့် ဖော်ပြပါရှိသည်။
အကျဉ်းချုပ်မှာ-
ရှေးလွန်လေပြီးသောအခါ အက္ကမနဒါယကမထေရ်လောင်းသည် ကကုသန်မြတ်စွာဘုရားအား ခြေတော်ချရာတွင် အသုံးပြုရန် ခြေနင်း (ဖိနပ်ဟုလည်း အချို့က ဆိုသည်) တစ်စုံကို လှူဒါန်းခဲ့သည်။ ထိုသို့ သဒ္ဓါစိတ်ဖြင့် လှူဒါန်းခဲ့သော ကုသိုလ်ကံကြောင့် ဘဝအဆက်ဆက် အပါယ်လေးဘုံသို့ မရောက်ရှိခဲ့ဘဲ သုဂတိဘုံဘဝတို့၌သာ ကျင်လည်ခဲ့ရသည်။
ဤဘဒ္ဒကမ္ဘာ ဂေါတမဘုရားရှင် ပွင့်ထွန်းတော်မူသောအခါ ထိုမထေရ်လောင်းသည် ရဟန်းပြု၍ ကြိုးစားအားထုတ် ကျင့်ကြံပွားများသောကြောင့် ရဟန္တာအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။
ဤဝတ္ထုမှ ရရှိသော အဓိက သင်ခန်းစာများမှာ-
- စေတနာသဒ္ဓါထက်သန်စွာဖြင့် ပြုလုပ်သော အလှူဒါန၏ အကျိုးကျေးဇူး။
- ဘဝအဆက်ဆက် ကောင်းကျိုးချမ်းသာကို ခံစားရခြင်း။
- နောက်ဆုံး၌ ဘဝ၏ အထွတ်အထိပ်ဖြစ်သော ရဟန္တာဘဝသို့ ရောက်ရှိနိုင်ခြင်း။
အက္ကမနဒါယကမထေရ်သည် ကကုသန်မြတ်စွာဘုရားအား ခြေနင်းတစ်စုံ လှူဒါန်းရုံမျှဖြင့် ဤမျှလောက် ကြီးမားသော အကျိုးကျေးဇူးများကို ခံစားခဲ့ရခြင်းသည် ဒါန၏ တန်ခိုးအာနိသင်ကို ထင်ရှားစေသည်။ ဤဝတ္ထုသည် မည်သည့်အလှူဒါနမဆို သဒ္ဓါစိတ်ဖြင့် ပြုလုပ်သင့်ကြောင်း အားပေးတိုက်တွန်းသော ဝတ္ထုတစ်ရပ်ဖြစ်ပေသည်။[၂]