ဦးမှာကြက်ရင်၊ ဝမ်းမှာဝက်ကျော၊ ပဲ့မှာဆန်ကော
ဦးမှာကြက်ရင်၊ ဝမ်းမှာဝက်ကျော၊ ပဲ့မှာဆန်ကော သည် မြန်မာဆိုရိုးစကား ဖြစ်သည်။[၁]
အဓိပ္ပာယ်
[ပြင်ဆင်ရန်]ဦးမှာကြက်ရင်၊ ဝမ်းမှာဝက်ကျော၊ ပဲ့မှာဆန်ကော: လောင်းလှေတစ်စင်းကို ထွင်းရာတွင် လှေဦးပိုင်းသည် ကြက်ရင်ကဲ့သို့ ခပ်မောက်မောက်နှင့် ချွန်ချွန်ဖြစ်ရမည်။ လှေအလယ်ပိုင်း (ဝမ်းပိုင်း) သည် ဝက်ကျောကဲ့သို့ အလယ်တွင် အနည်းငယ်ခုံးပြီး ဘေးနှစ်ဖက်သို့ ပြေပြေလေးရှိရမည်။ လှေနောက်ပိုင်း (ပဲ့ပိုင်း) သည် ဆန်ကောကဲ့သို့ ဝိုင်းဝိုင်းလေးဖြစ်ရမည်။
ဆိုလိုသည်မှာ လောင်းလှေ၏ ပုံသဏ္ဌာန်သည် ရေထဲတွင် ကောင်းမွန်စွာ သွားလာနိုင်ရန် အရေးကြီးကြောင်းကို ဖော်ပြသည်။ လှေဦးပိုင်း၏ ချွန်ထက်မှုသည် ရေကို ထိုးခွဲနိုင်စွမ်းကို တိုးမြှင့်ပေးပြီး လှေဝမ်းပိုင်း၏ ခုံးမှုနှင့် ပြေပြေလေးရှိမှုသည် တည်ငြိမ်မှုကို ပေးသည်။ လှေပဲ့ပိုင်း၏ ဝိုင်းမှုသည် လှေကို လွယ်ကူစွာ ထိန်းကျောင်းနိုင်စေသည်။ ဤဆိုရိုးစကားသည် လှေတည်ဆောက်မှုဆိုင်ရာ ရှေးမြန်မာတို့၏ အသိပညာနှင့် လက်မှုပညာကို ထင်ဟပ်စေသည်။
အသေးစိတ်
[ပြင်ဆင်ရန်]- ဦး: လှေ၏ အရှေ့ပိုင်း။
- ကြက်ရင်: ကြက်၏ ရင်ဘတ်ကဲ့သို့ ခပ်မောက်မောက်နှင့် ချွန်ချွန်ပုံစံ။
- ဝမ်း: လှေ၏ အလယ်ပိုင်း။
- ဝက်ကျော: ဝက်၏ ကျောကုန်းကဲ့သို့ အလယ်တွင် ခုံးပြီး ဘေးနှစ်ဖက်သို့ ပြေပြေလေးရှိသော ပုံစံ။
- ပဲ့: လှေ၏ အနောက်ပိုင်း။
- ဆန်ကော: ဆန်ထည့်သော ကောကဲ့သို့ ဝိုင်းဝိုင်းပုံစံ။
ကိုးကားချက်များ
[ပြင်ဆင်ရန်]- "ဧရာခုတ်တဲ့နေရာမှာ ဦးမှာကြက်ရင်၊ ဝမ်းမှာဝက်ကျော၊ ပဲ့မှာဆန်ကောဆိုတဲ့ အဆိုရှိတယ်။ အဲဒါ ရေထဲမှာ လှေသွားလို့ ကောင်းအောင် ရေတိုက်အားကို အလိုက်သင့်ခံအောင် ဧရာလုပ်ရတာပဲ။" [၂]
- "လှေလောင်းများ ထွင်းတဲ့အခါ စာဆိုရှိပါတယ်။ ဦးမှာကြက်ရင်၊ အလယ်ဝက်ကျော၊ ပဲ့မှာဆန်ကောတဲ့။" [၃]