မာတိကာသို့ ခုန်သွားရန်

နေက္ခမ္မပါရမီ

ဝီကီပီးဒီးယား မှ

နေက္ခမ္မပါရမီသည် ဗုဒ္ဓဘာသာတွင် ပါရမီဆယ်ပါး၏ တတိယတရားဖြစ်ပြီး၊ ဆွဲဆောင်မှုများမှ ရုန်းထွက်ခြင်းဖြင့် လောက၏ အကျိုးစီးပွားကို ရှေးရှုကာ မိမိကိုယ်ကျိုးကို စွန့်လွှတ်နိုင်သော မြင့်မြတ်သော ကုသိုလ်တရားတစ်ခုဖြစ်သည်။ “နေက္ခမ္မ” ဟူသည်မှာ ပါဠိဝေါဟာရဖြစ်ပြီး၊ မြန်မာလို “ရုန်းထွက်ခြင်း” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ သို့သော် ဤရုန်းထွက်ခြင်းသည် မိမိ၏ အကျိုးစီးပွားအတွက် မဟုတ်ဘဲ၊ လောက၏ အကျိုးစီးပွားနှင့် နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို ဦးတည်ရန် ဆောင်ရွက်ခြင်းဖြစ်မှသာ ပါရမီအဖြစ် သတ်မှတ်သည်။ ဗုဒ္ဓ လောကသားတို့၏ အနှိုင်းမဲ့ကျေးဇူးရှင် ကိုယ်ကျင့်ဗုဒ္ဓဝင်တွင် နေက္ခမ္မပါရမီ၏ အနှစ်သာရကို သုမေဓာရှင်ရသေ့၏ ဘဝဇာတ်ကြောင်းနှင့် ဆက်စပ်ဖော်ပြထားပြီး၊ ၎င်း၏ အရေးပါမှုကို အောက်ပါအချက်များဖြင့် ပေါ်လွင်အောင် ဖော်ပြထားသည်။[]

၁. နေက္ခမ္မပါရမီ၏ သဘောသဘာဝ

[ပြင်ဆင်ရန်]

နေက္ခမ္မပါရမီသည် ဝတ္ထုကာမ (ရာထူး၊ ဂုဏ်သိန်၊ စည်းစိမ်၊ ဥစ္စာ၊ တန်ခိုးအာဏာ၊ ထင်ပေါ်ကျော်စောမှု) နှင့် ကိလေသာကာမ (လောဘ၊ ဒေါသ၊ မောဟ စသော တပ်မက်သောစိတ်) တို့မှ ရုန်းထွက်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ဤဆွဲဆောင်မှုများကို တွေ့ကြုံပြီးမှ ယင်းတို့၏ သိမ်းသွင်းမှုကို မခံဘဲ လွတ်မြောက်အောင် ရုန်းထွက်နိုင်မှသာ နေက္ခမ္မပါရမီဖြစ်သည်။ သာမန်သူများသည် မိမိအကျိုးအတွက် ရုန်းထွက်နိုင်သော်လည်း၊ လောကအကျိုးကို ရှေးရှုပြီး စွန့်လွှတ်နိုင်မှသာ ဤတရားသည် ပါရမီအဆင့်သို့ ရောက်ရှိသည်။ ဥပမာ - သုမေဓာရှင်ရသေ့သည် ဒီပင်္ကရာမြတ်စွာဘုရားထံမှ ရဟန္တာဖြစ်နိုင်သည့် နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို စွန့်လွှတ်ကာ၊ လောကကို ကယ်တင်ရန် ဘုရားဖြစ်ရေးကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ဤစွန့်လွှတ်မှုသည် နေက္ခမ္မပါရမီ၏ အဓိကသဘောဖြစ်သည်။

၂. လောကအကျိုးကို ရှေးရှုခြင်း

[ပြင်ဆင်ရန်]

နေက္ခမ္မပါရမီသည် မိမိကိုယ်ကျိုးထက် လောက၏ အကျိုးစီးပွားကို ဦးစားပေးရန် လိုအပ်သည်။ ပါရမီမြောက်သော ကုသိုလ်သည် လူချမ်းသာ၊ နတ်ချမ်းသာ၊ ဗြဟ္မာချမ်းသာကဲ့သို့ လမ်းခုလတ်ချမ်းသာများကို ဦးတည်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ၊ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို ရည်ရွယ်သည်။ သုမေဓာရှင်ရသေ့သည် မိမိ၏ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ ပညာတတ်ဘဝ၊ နှင့် နိဗ္ဗာန်ရနိုင်ခွင့်ကို စွန့်လွှတ်ကာ၊ လေးသင်္ချေနှင့် ကမ္ဘာတစ်သိန်းကာလပတ်လုံး ပါရမီဖြည့်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ဤလုပ်ရပ်သည် လောကသတ္တဝါများကို သံသရာဒုက္ခမှ ကယ်တင်ရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်ပြီး၊ နေက္ခမ္မပါရမီ၏ မြင့်မြတ်သော ရည်မှန်းချက်ကို ထင်ရှားစေသည်။

၃. မာရ်နတ်၏ တပ်မကြီးများမှ ရုန်းထွက်ခြင်း

[ပြင်ဆင်ရန်]

နေက္ခမ္မပါရမီသည် မာရ်နတ်၏ တပ်မကြီးဆယ်တပ်မှ ရုန်းထွက်နိုင်မှုကို အဓိကထားသည်။ ဤတပ်များမှာ -

  1. ကာမတပ် (ဝတ္ထုကာမ နှင့် ကိလေသာကာမ)
  2. အရတိ (လုပ်ငန်းတွင် မမွေ့လျော်ခြင်း)
  3. ခုပ္ပိပါသာ (ငတ်မွတ်ခြင်း)
  4. တန္ဒီ (ပျင်းရိခြင်း)
  5. ထိနမိဒ္ဓ (ငိုက်မျဉ်းခြင်း)
  6. ဘီရူ (ကြောက်ရွံ့ခြင်း)

၇-၁၀ အခြားအတားအဆီးများ (ဥပမာ - မာန၊ ဒိဋ္ဌိ စသည်) ဤအတားအဆီးများကို ကျော်လွှားရန် နေက္ခမ္မပါရမီသည် လိုအပ်ပြီး၊ သုမေဓာရှင်ရသေ့၏ တောထွက်ခြင်းသည် ဤဆွဲဆောင်မှုများကို တစ်စတစ်စ စွန့်လွှတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဥပမာ - စည်းစိမ်ဥစ္စာမှ စွန့်ကာ သင်္ခမ်းကျောင်းသို့၊ ထို့နောက် သစ်ပင်ရင်းသို့၊ နောက်ဆုံး အလိုလိုကြွေကျသော သစ်သီးများကိုသာ မှီဝဲခြင်းဖြင့် ရုန်းထွက်မှုကို ပြသသည်။

၄. ပါရမီဆယ်ပါး၏ ပါဝင်မှု

[ပြင်ဆင်ရန်]

နေက္ခမ္မပါရမီကို ဖြည့်ကျင့်ရာတွင် ကျန်ပါရမီ ကိုးပါးလည်း အပဓာနအားဖြင့် ပါဝင်သည်။

သုမေဓာရှင်ရသေ့၏ ဘဝတွင် ဤပါရမီများ ပါဝင်ပြီး၊ နေက္ခမ္မပါရမီသည် အခြားတရားများကို အားဖြည့်ပေးသည့် အခြေခံဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသည်။

၅. နိဗ္ဗာန်သို့ ဦးတည်ခြင်း

[ပြင်ဆင်ရန်]

နေက္ခမ္မပါရမီသည် တဏှာကို ပယ်သတ်ပြီး ဘဝမှ လွတ်မြောက်ရန် အစဖြစ်သည်။ သုမေဓာရှင်ရသေ့သည် ဘုရားဖြစ်ရန် ရွေးချယ်ခြင်းဖြင့် မိမိ၏ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို နောက်ကျခံလိုက်သော်လည်း၊ လောကသတ္တဝါများကို ကယ်တင်နိုင်သည့် သဗ္ဗညုတဉာဏ်ကို ရယူရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ ဤအနစ်နာခံမှုသည် နေက္ခမ္မပါရမီ၏ အမြင့်မားဆုံး ပြယုဂ်ဖြစ်ပြီး၊ တစ်ကိုယ်ကောင်းမဆန်သော စိတ်ထားကို ပြသသည်။

နိဂုံး

[ပြင်ဆင်ရန်]

နေက္ခမ္မပါရမီသည် ဆွဲဆောင်မှုများမှ ရုန်းထွက်၍ လောက၏ အကျိုးကို ရှေးရှုကာ နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာသို့ ဦးတည်သည့် မြင့်မြတ်သော တရားဖြစ်သည်။ သုမေဓာရှင်ရသေ့၏ ဘဝမှတစ်ဆင့် ၎င်းသည် မိမိကိုယ်ကျိုးကို စွန့်လွှတ်ပြီး၊ ကာမ၊ အရတိ၊ ခုပ္ပိပါသာ စသည့် မာရ်နတ်၏ အတားအဆီးများကို ကျော်လွှားကာ၊ ပါရမီဆယ်ပါးကို ဖြည့်ကျင့်ရန် အခြေခံအုတ်မြစ်ဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသည်။ ဤတရားသည် လောကငြိမ်းချမ်းမှုနှင့် သံသရာမှ လွတ်မြောက်ရေးကို ဆောင်ကြဉ်းပေးနိုင်ပြီး၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အဆုံးအမများကို လက်တွေ့ကျင့်သုံးရန် အဓိကသော့ချက်ဖြစ်သည်။

ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန်

ကိုးကား

  1. ဗုဒ္ဓ လောကသားတို့၏ အနှိုင်းမဲ့ကျေးဇူးရှင် ကိုယ်ကျင့်ဗုဒ္ဓဝင် ဦးရွှေအောင် သကျသီဟဓမ္မာစရိယ(ဝဋံသကာ)စေတီယင်္ဂဏ ဓမ္မာစရိယ အစိုးရဓမ္မာစရိယ(သိရောမဏိ)မဟာဝိဇ္ဇာ(သက္ကဋ)